بله – ولی باید در نظر داشت اغلب دمنوش های گیاهی نباید بجوشند مخصوصا گل گاوزبان، بابونه، گل محمدی و کلیه گیاهان دارویی که دارای گل ها و برگ های لطیفی هستند چون خواص اغلب مواد موثره در آب جوش از بین می روند.

هر نوع گیاه دارویی دارای مقادیر زیادی مواد موثره و ویتامین و املاح معدنی می باشد ولی تنها عاملی که میزان املاح و ویتامین ها را کاهش می دهد مثلا در چای سبز مقدار پلی فنل، آنتی اکسیدان و ویتامین c بالا می باشد و لی در چای سیاه به دلیل فرآوری زیاد مقدار این مواد کاسته می شود — در کلیه دمنوش های گیاهی به دلیل اینکه حداقل فرآوری را نسبت به چای سیاه دارند دارای مقادیر بالایی از این مواد می باشند.

بله – ولی تعداد محدودی از گیاهان دارویی منجر به مسمومیت می شوند البته زیاد روی بیش از حد در مصرف این گیاهان دارویی بیشتر موجب مسمومیت می شوند.

قبل از استفاده از هر نوع دمنوش حتی چای باید به خوبی از مزاج خود آگاه بود- مثلا افرادی که گرم مزاج هستند نیاید زیاد از دمنوش های باطبیعت گرم استفاده کرد.

اعتیاد بیشتر مربوط به مصرف برخی مواد خاص می باشند همچون مواد استروئیدی، کافئین، نیکوتین و ….  اغلب دمنوش های گیاهی فاقد این مواد می باشند.

بله – متاسفانه  برخی از تولید کنندگان جهت افزایش طعم و رنگ اقدام به استفاده از مواد شیمیایی در دمنوش های گیاهی می کنند.

تشخیص اصولی این امر نیازمند تست آزمایشگاهی می باشد ولی به عنوان یک قاعده کلی می توان گفت هر نوع دمنوشی که دارای رنگ و طعم ناپایدار در بازه زمانی کوتاه باشد می تواند تقلبی باشد.

متاسفانه اغلب دمنوش های فله ای که در بازار عطاران عرضه می شوند دارای بار میکروبی می باشند چون در هنگام برداشت و فرآوری خوب خشک نشده و در معرض رشد عواملی چون کپک و باکتری قرار می گیرند-  لذا یکی از مهمترین شاخصه های یک شرکت تولیدکننده خوب حذف این عوامل میکروبی می باشد.
برای ضدعفونی اقدامات زیادی باید انجام داد مثلا قبل از تولید و در حین تولید و پس از آن باید کنترل نمود ولی اگر بار میکروبی کنترل نشد از روش هایی همچون بخار آب، uv، گاز اوزون، و پلاسمای سرد می توان استفاده کرد.

بله- برخی از گیاهان دارویی متابولیسم بدن را بالا برده و مانع از جذب و انباشت مواد کربوهیدرات و چربی در توده ای بدن می شوند.