یک محقق و مدرس طب سنتی گفت: گیاه چای کوهی معطر و خوش‌طعم و دارای مزاج گرم و خشک است، لذا برای درمان اکثر بیماری‌های رطوبی و سردمزاج مفید است.

چای کوهی به نام‌های دیگر مانند توکلیجه و کلکنه نیز مشهور است.

این محقق و مدرس طب سنتی بیان داشت: چای کوهی رفع‌کننده قولنج‌های سردمزاج، مدر بول (ادرار)، قاعده‌آور، خردکننده سنگ‌های مجاری ادرار و صفراوی، دافع اخلاط بلغمی غلیظ که در شش‌ها یا رحم یا امعاء تجمع یافته است و همچنین افزایش دهنده قوای جنسی نیز است.

وی بیان داشت: مصرف زیاد چای کوهی برای افراد گرم‌مزاج مضر است و موجب خون‌آلود شدن ادرار می‌شود. مصرف این گیاه برای زنان باردار ممنوع است چون موجب مرگ جنین می‌شود.

این مدرس و محقق طب سنتی عنوان کرد: متأسفانه برخی افراد چای کوهی را با علف چای (هوفاریقون/ گل راعی) اشتباه می‌گیرند. هوفاریقون دارای گل‌های زرد است اما چای کوهی گل‌های ریز بنفش پوشیده از کُرک دارد.

برای تهیه جوشانده، 10 گرم چای کوهی را با دو لیوان آب بگذارند با حرارت ملایم بجوشد تا دوسوم آن باقی بماند و سپس گرم آن را صاف کرده و خورده شود. برای تهیه دمنوش چای کوهی، مقداری از آن را به‌مدت 10 دقیقه مانند چای دم کنند.